دکتر مصطفوی | Dr. Mostafavi

الإمامُ عليٌّ عليه السلامإنّما سُمِّيَتِ الشُّبهَةُ شُبهَةً لأ نّهاتُشبِهُ الحَقَّ، فأمّا أولياءُ اللّه فَضِياؤهُم فيها اليَقينُ ودَلِيلُهُم سَمتُ الهُدى، وأمّا أعداءُ اللّه فَدُعاؤهُم فيها الضَّلالُ ودَليلُهُمُ العَمى.شبهه به اين دليل شبهه ناميده شده كه شبيه حق است، اما اولياى خدا به هنگام شبهه، روشنايىِ راهشان يقين است و راهنمايشان راه راست؛ ولى دشمنان خدا به گاه شبهه دعوتشان گمراهى است و راهنمايشان كورى. نهج البلاغة: الخطبة 38 بخوانید, ...ادامه مطلب

مدیر عامل بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی با تشریح ویژگی‌های تخصصی و مثبت مداخله و مشاوره اظهار کرد: مداخله‌های غیرحرفه‌ای در نظام مشاوره و سلامت روان، آسیب‌زا است و ممکن است بیمار را به جای راهنمایی، چاه‌نمایی کند.به گزارش آستان‌نیوز، احد فرامرز قراملکی در نشست علمی- تخصصی «اصول اخلاق حرفه‌ای و سازمانی با رویکرد روانشناسی و مشاوره» که با حضور 31 نفر از مسئولان کانون‌های خادمیاری- تخصصی مشاوره و مددکاری بنیاد کرامت رضوی برگزار شد، گفت: اخلاق یک دانش و فناوری است که با بهره‌گیری از آن باید ابتدا مشکلات اخلاقی را تشخیص داد، سپس با تعریف آن در قالب یک مسئله قابل حل، ضمن ارائه راه‌حل، برای پیشگیری از آن تلاش کرد.قراملکی، مسئولیت‌پذیری را مقوله‌ای مهم در همه حوزه‌ها از جمله حوزه مشاوره دانست و اظهار کرد: مسئولیت‌پذیری در حقیقت به معنای دغدغه‌مندی، شناخت صاحبان حق و حقوق آن‌ها، پایبندی به این حقوق و پاسخگویی به مسائل مرتبط با آن است که دارای اهمیت بسیاری زیادی است.مدیرعامل بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی در ادامه با اشاره به ارتباط بین اخلاق و مشاوره نیز گفت: جامعه به ارتقاء زیست اخلاقی نیاز دارد و در کنار آن، خود زیست اخلاقی نیز نیازمند دانش مشاوره است. وی افزود: علاوه بر این، سلامت حرفه‌ای مشاوره نیز به راهنمایی اخلاقی نیازمند است تا بتوان به این طریق، اخلاقی بودن یا غیراخلاقی بودن یک مشاوره مشخص و مسیر درست انتخاب شود، بنابراین می‌توان گفت یک ارتباط دو سویه بین اخلاق و مشاوره وجود دارد.قراملکی به موضوع مهم بهره‌مندی از تخصص در زمینه مشاوره نیز اشاره و تصیح کرد: فعالیت افراد غیر متخصص در حوزه مشاوره، معایب و آسیب‌های متعددی دارد، از یک سو حضور افراد دارای تجربه اندک , ...ادامه مطلب

مقاله کاربرد اصل مثبت در علم اصول و فقه (علمی پژوهشی)کاربرد اصل مثبت در علم اصول و فقهدرجه علمی: نشریه علمیدرجه علمی در دسته‌بندی سابق وزارت علوم: علمی پژوهشینویسندگان: الهام معزی نجف آبادی سید ابوالقاسم نقیبیمنبع: فقه و اصول سال پنجاه و یکم زمستان 1398 شماره 119اصل مثبت در ادبیات اصولی به استصحابی اطلاق می شود که آثار شرعی بر مؤدای آن به واسطه لوازم عقلی و عادی و اتفاقی (مثبتات) مترتب شود. اصولیان متقدم بر شیخ انصاری، مثبتات استصحاب را حجت می دانستند؛ اما مشهور اصولیان متأخر از ایشان، قائل به عدم حجیت اصل مثبت شدند. مبتنیی بودن بی اعتباری برخی از مسائل اصولی بر عدم اعتبار اصل مثبت و تأثیر این مسائل در فتاوای فقها، نشان از کاربرد وسیع این مسأله دارد. عدم حجیت اصل تأخر حادث و استصحاب عدم ازلی، عدم جواز اموری همانند ترتیب آثار فرد بر استصحاب کلی، ترتیب آثار مقتضا بر استصحاب عدم مانع در قاعده مقتضی و مانع و إثبات موضوع حکم به شکل مقیَّد با استصحاب جزء موضوع، جملگی به عدم حجیت اصل مثبت مربوط است.دانلود بخوانید, ...ادامه مطلب

پس از فوت کسی به دیدار سوگ نشینان رفتن و تسلیت گفتن. دهخدا: تعزیت دادن. ناظم الاطباء: سرسلامتی دادن و امر فرمودن ماتم زدگان را به شکیبایی., ...ادامه مطلب

رابطه دلالت تصدیقی ثانیه با مراد جدی (درس اصول استاد حمید درایتی)رابطه دلالت تصدیقی ثانیه با مراد جدی:دلالت تصدیقی ثانیه با مراد جدی متفاوت است و این فارق را می توان در اوامر امتحانیه دید، زیرا در این موارد توهم اراده جدی هست (که این دلالت تصدیقی ثانیه است) اما مولا مراد جدی ندارد.نظر مرحوم خویی در دلالت تصوری:سابق بر این سخن در این بود که آیا دلالت وضعیه تصوریه است یا تصدیقیه؟ از کلام مرحوم خویی بیان شد که بنابر تعهد، دلالت تصدیقی است و دیگران هم پذیرفتند.شهید صدر و دیگران در این خصوص قائل به این شدند که:بنابر مسلک اعتبار، دلالت وضعیه، دلالت تصوریه است و امکان ندارد که این دلالت، تصدیقیه باشد. اما مرحوم خویی فرمودند: بنابر مسلک اعتبار هم باید دلالت تصدیقیه باشد.دلیل ایشان بر این مطلب این است که: حکمت وضع الفاظ، سهولت و امکان تفهیم و تفهم است، بدین معنا که واضع، الفاظ را به این هدف برای معانی قرار داده است که وقتی می خواهیم معانی و مقاصدی را به دیگران بفهمانیم از این الفاظ استفاده می کنیم. لذا، وضع لفظ بر معنا در فرض تفهیم و تفهم معنا دارد و آن جایی که قرار نیست معنایی را به دیگری بفهمانیم، حکمت وضع وجود ندارد.در نتیجه: دلالت لفظ بر معنا محدود است به مواردی که شما اراده تفهیم و تفهم را دارید، چون همیشه عمل شما تابع غرض شماست.خلاصه استدلال مرحوم خویی بر این مطلب:مقدمه 1: حکمت وضع، تفهیم است.مقدمه 2: هیچ وقت عملی اوسع از غرض او نیست زیرا لغو است.نتیجه: اگر حکمت و غرض برای تفهیم است پس دلالت هم در صورت اراده ی تفهیم است.تفاوت این تقریب با مسلک تعهد این است که: در مسلک تعهد می گفتند در خود وضع همین اراده تفهیم وجود دارد و وضع همان تعهد است ولی این جا اراده ی تفهیم حکمت وضع است و , ...ادامه مطلب

علم اصول از قواعدی بحث می کند که از نتیجه ی آنها دراستنباط حکم شرعی کمک می گیریم. این قواعد را در سه بخش اصول باید از آن بحث کرد، یکی بخش مباحث الفاظ می باشد ودیگری مباحث ملازمات عقلیه  وبخش دیگر مباحث اصول عملیه می باشد.در مباحث الفاظ بحث از این است که «الفاظ ظهور درچه معنایی دارند»؟ و «منشأ ظهور آنها چیست»؟ درفصل مطلق و مقید نیز علاوه بر اینکه از مصادیق مطلق ــ الفاظی که ظهور در اطلاق دارندــ سخن به میان می آید ،از «منشأ این ظهور» نیزبحث می شود. در مورد  منشأ ظهور الفاظ در اطلاق، برخی قائلند که به وضع است (به مشهور قدمای قبل از سلطان العلماء نسبت داده شده)؛ یعنی اطلاق و شیوع الفاظ مطلق از خود لفظ فهمیده می شود و برخی آن را ناشی از مقدمات حکمت می دانند که اولین فردی که به این قول قائل شده سلطان العلماء می باشد و بعد ازایشان نیز همه ی علما این را پذیرفته اند.ثمره این دو قول دراین است که باتوجه به قول اول استعمال لفظ درمقید مجاز می باشد ولی در قول دیگر حقیقت می باشد .و همچنین اگر شک کردیم که از لفظ مطلق، اطلاق اراده شده یا مقید، اگر قائل به وضع باشیم با قائده عرفی «ما یقوله یریده» اطلاق را اثبات می کنیم ولی اگر قول دوم را بپذیریم برای اثبات اطلاق از قائده «ما لا یقوله لا یریده» نیز کمک گرفته می شود، که این قاعده را از طریق مقدمات حکمت ثابت می کنیم.گروهی که قائل به وضع اند ماهیت الفاظ مطلق را  نسبت به شیوع به شرط شیء می دانند ولی بین  قائلین به مقدمات حکمت اختلاف است. برخی موضوع له آنها را ماهیت مهمله می دانند که محقق خویی در محاضرات به آن قائل شده اند. برخی دیگر موضوع له را ماهیت لابشرط مقسمی می دانند که منسوب به سلطان العلماء است. بعضی ماهیت مهمل, ...ادامه مطلب

اصل مثبت (اصول فقه)+استصحاب عدم نسخ+مثال - مشهور بین متأخرین این است که مثبتات اصول عملیه بر خلاف امارات حجت نیست.مراد از مثبتات اصول عملیه آثار شرعیه است که بر خود مجرای اصل مترتب نیست بلکه بر لوازم عقلیه مجرای اصل، مترتب می شود؛ مثل ریش درآوردن زید، موضوع صدقه باشد که استصحاب بقاء حیات زید برای اثبات وجوب صدقه مثبِت است؛ چون وجوب صدقه اثر حیات زید نیست بلکه اثر ریش در آوردن است که لازم عقلی یا عادی حیات زید است و مجرای اصل، حیات زید است، اما اثر شرعی بر لازم عقلی یا عادی حیات مترتب شده است. در این فرض گفته می شود که استصحاب حیات این اثر را اثبات نخواهد کرد و اصل مثبت خواهد بود.اما اگر خود استصحاب دارای یک اثر باشد نه مستصحب، با جریان اصل اثر مترتب خواهد شد؛ مرحوم صاحب کفایه در مورد اصل برائت فرموده است: «کل شیء لک حلال حتی تعرف انه حرام» اصل برائت در شبهات تحریمیه را اثبات می کند و به ضمیمه عدم فصل گفته می شود که اصل برائت در شبهات وجوبیه هم جعل شده است. برخی اشکال کرده اند که این تمسک به لوازم اصل است که ایشان در پاسخ فرموده اند: در این فرض تمسک به اصل ممنوع نیست؛ چون لازم خود حکم ظاهری به برائت در شبهات تحریمیه حکم ظاهری برائت در شبهات وجوبیه خواهد بود؛ چون عدم فصل حکم می کند بین دو حکم ظاهری تلازم است و لذا حکم ظاهری برائت در شبهات تحریمیه، مفاد اماره و حدیث «کل شی لک حلال» است و صحیحه «کل شیء لک حلال» اماره بر برائت در شبهات تحرمیه است و لازم برائت در شبهات تحریمیه، برائت در شبهات وجوبیه است.اما اینکه گفته شده است لوازم اصل حجت نیست؛ یعنی اثر شرعی مترتب بر لوازم عقلی و عادی مجرای اصل ثابت نخواهد شد. مثال فقهی آن این است که اگر در وجود مانع در اعضاء وضوء شک وجود داش, ...ادامه مطلب

درس خارج اصول استاد محمدتقی شهيدی (استصحاب عدم نسخ شرایع سابقه)استصحاب عدم نسخ به دو قسم تقسیم شده است که جریان استصحاب عدم نسخ در مورد احکام شریعت اسلامیه مورد بررسی قرار گرفت. قسم دیگر استصحاب عدم نسخ، جریان آن در احکام شرایع سابقه می باشد.استصحاب عدم نسخ شرایع سابقهبحث در مورد استصحاب عدم نسخ در احکام شرایع سابقه قرار می گیرد.نسبت به برخی از احکام شرایع سابقه احتمال بقاء در شریعت اسلام وجود دارد و دلیل لفظی هم بر بقاء آنها وجود ندارد لذا برای حکم به بقاء، نیاز به جریان استصحاب خواهد بود.برای احکام از شریعت سابقه که احتمال بقاء آن داده می شود مثال هایی مطرح شده است که عبارتند از:1- اگر شخصی که دارای یک چشم است، یک چشم شخص دیگر را که دارای دو چشم بوده است کور کند، در این فرض اگر شخص مجنی علیه بخواهد جانی را قصاص کند، جانی نابینا مطلق خواهد شد که در مورد وجود چنین حقی برای مجنی علیه گفته شده است که دلیل روشنی وجود ندارد و لذا به اطلاق آیه «وَ كَتَبْنَا عَلَيْهِمْ فِيهَا أَنَّ النَّفْسَ بِالنَّفْسِ وَ الْعَيْنَ بِالْعَيْن...»[1] تمسک خواهد شد که مربوط به شرایع سابقه است؛ چون در خود آیه به صراحت بیان کرده است که «وَ كَتَبْنَا عَلَيْهِمْ فِيهَا» که در صورت پذیرش استصحاب عدم نسخ شرایع سابقه همین حکم استصحاب خواهد شد و لذا حکم می شود، مجنی علیه حق دارد جانی را قصاص کند ولو اینکه قصاص منجر به کور شدن مطلق او شود.2- جُعاله بر جُعل مجهول المقدار، مشکوک الصّحه است که در مورد آن دلیل لفظی وجود ندارد، در حالی که در آیه قرآن در نقل داستان حضرت یوسف (ع) آمده است: «لِمَنْ جَاءَ بِهِ حِمْلُ بَعِيرٍ وَ أَنَا بِهِ زَعِيمٌ»[2] که برای کسی که جام پادشاه را پیدا کند بار شتر به عنوان جعل مطرح شده, ...ادامه مطلب

مقاله علمی پژوهشی: کارکردهای تطبیقی مبحث حجیت اصول فقه در تفسیر قرآننویسندگان: دکتر سید عبد الله اصفهانی و آقای حسن رنجبرچکیده مقاله: اصول فقه و تفسیر قرآن مباحث مشترکی دارند که از تطبیق آنها می­, ...ادامه مطلب

امضاء و تأیید معصوم علیه السّلام نسبت به گفتار یا کرداری را تَقریر گویند و همچنین به تأیید و امضا هم تقریر می‌گویند. از تقریر به معنای نخست در اصول فقه سخن رفته است و از تقریر به معنای دوم به مناسبت د, ...ادامه مطلب

منجزیت قطعمنجّزیت قطع به سببیت قطع در تنجّز تکلیف شرعی اطلاق می‌شود.منجّزیت قطع، مقابل معذّریت قطع و از لوازم قطع بوده و به معنای قطعیت یافتن تکلیف در حق مکلف، به سبب قطع است. منجّزیت در جایی است که آ, ...ادامه مطلب

حجیت قطع به صحّت استناد به قطع در استنباط احکام شرعی اطلاق می‌شود.حجیت قطع، عبارت است از درستی استناد به قطع در استنباط احکام شرعی، که لازمه آن، منجّزیت تکلیف در صورت مطابقت آن با واقع و معذّریت در صورت عدم مطابقت با واقع است. [۱] [۲], ...ادامه مطلب

حجّت، اصطلاحی در اصول فقه می باشد.معنای لغویمعنای لغوی آن در عربی، وسیله پیروزی در هنگام مخاصمه، [۱]  بیانگر صحت ادعای یکی از طرفین منازعه [۲]  و برهان و دلیل [۳]  است.حجت در قرآن و روایاتحجت در قرآن , ...ادامه مطلب

حجیت اصول لفظی، صحّت استناد به اصول لفظی حاکم بر محاورات عرفی است.حجیت اصول لفظی، به معنای صحت استناد و احتجاج به آنها در برابر مولا و خصم هنگام شک در مراد متکلم است که لازمه آن منجّزیت در صورت اصابت به واقع و معذّریت در صورت عدم اصابت به واقع می‌باشد., ...ادامه مطلب

تعریف دلالت در علم اصول+مثالویژگی موجب انتقال ذهن از یک مفهوم به مفهوم دیگر است., ...ادامه مطلب