دکتر مصطفوی | Dr. Mostafavi

مجلس خبرگان رهبری؛ مجلسی مردمی برای احراز شرایط ولی‌فقیه و استمرار آنآیت اللّٰه دکتر علی اکبر کـلانترینامزد ششمین دوره مجلس خبرگان رهبری فارس بخوانید, ...ادامه مطلب

جلسه تفسیر روایی قرآن، از سوی آیت‌ الله علی‌ اکبر سیفی مازندرانی، از اساتید درس خارج حوزه علمیه قم، امروز ۲۷ اسفندماه در مدرسه فیضیه برگزار شد. در این جلسه آیه ۵۱ سوره بقره مورد بررسی قرار گرفت. خداوند در این آیه می‌فرماید: «وَإِذْ وَاعَدْنَا مُوسَى أَرْبَعِينَ لَيْلَةً ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَنْتُمْ ظَالِمُونَ؛ و آنگاه كه با موسى چهل شب قرار گذاشتيم آنگاه در غياب وى شما گوساله را [به پرستش] گرفتيد در حالى كه ستمكار بوديد».در ادامه گزیده مباحث این جلسه را می‌خوانید:در آیه شریفه «وَإِذْ وَاعَدْنَا مُوسَى ...» خود لفظ «واعدنا» محل اختلاف است. جماعتی گفتند «وعدنا» درست است ولی اکثر گفتند «واعدنا» است. شیخ طوسی می‌گوید: «فالوعد، و العدة، و الموعد و الميعاد، نظائر. و الوعد ‌في‌ الخير و الوعيد ‌في‌ الشر يقال‌ وعده‌: وعدا. و أوعده‌: ايعاداً. و واعده‌: مواعدة» یعنی همه اینها به یک معناست. ازهری از قتاده نقل می‌کند: «قرأ أبو عمرو وعدنا بغير ألف، و قرأ ابن كثير و نافع و ابن عامر و عاصم و حمزة و الكسائيّ: واعَدْنا بالألف» پس قرائت مشهور واعدنا است. بعد ازهری می‌گوید: «وقال أبو مُعَاذ النحويّ: واعدت زيداً إذا وعدك و وعدته، و وعدت زيداً إذا كان الوعد منك خاصّة».شیخ طوسی در ادامه نقل می‌کند: «و موسي‌ اسم‌ مركب‌ ‌من‌ اسمين‌ بالقبطية «فمو» ‌هو‌ الماء و «سي‌» شجر. و سمي‌ ‌به‌، لأن‌ التابوت‌ ‌ألذي‌ ‌کان‌ ‌فيه‌ موسي‌ وجد عند الماء، و الشجر وجدنه‌ جواري‌ آسية امرأة فرعون‌ و ‌قد‌ خرجن‌ ليغتسلن‌، فسمي‌ بالمكان‌ ‌ألذي‌ وجد ‌فيه‌ و ‌هو‌ موسي‌ ‌بن‌ عمران‌ ‌بن‌ يصهر ‌بن‌ فاهث‌ ‌بن‌ لاوي‌ ‌بن‌ يعقوب‌ إسرائيل‌ اللّه‌» یعنی کلمه موسی از دو کلمه مو و سی ترکیب یافته است. مو به معنای , ...ادامه مطلب

روش‌شناسی تفسیر قرآن (دکتر علی اکبر بابایی)مقدمه: ضرورت بررسی قواعد تفسیر تفسیر قرآن سابقه‌ایی دیرینه دارد و آغاز آن را زمان رسول خدا می‌دانند. مفسران برای تفسیر قرآن به روش‌های متفاوتی عمل نموده‌اند، گروهی فقط به جمع‌آوری روایات مربوط به هر آیه پرداخته‌اند، گروهی دیگر توجه خود را معطوف مسائل ادبی نموده و بالاخره هر مفسری حسب گرایش و توانایی خود از زوایای متعددی به تفسیر قرآن پرداخته‌اند؛ از این رو تفاسیر متعددی با رویکردهای گوناگون و اختلاف دیدگاه‌ها به وجود آمده است. یکی از مهمترین علل اختلاف دیدگاه‌ها و اشتباه‌های مفسران ناشی از نادیده گرفتن قواعد و ضوابطی است که برای تفسیر نیاز است. این قواعد به مفسر کمک می‌کند تا از لغزش در امان بماند و در مواردی که با دیگر مفسران اختلاف‌نظر دارد، بر پایه و مبنای علمی و درستی باشد. این نکته باید مورد توجه قرار گیرد که بسیاری از این قواعد، ارتکازی عقلا و متشرعه است و تفاهم انسان‌ها از کلام یکدیگر- هر چند به صورت ناآگاهانه- و فهم مفسران از قرآن از بر اساس آن انجام می‌گیرد. نسبت این قواعد با تفسیر مثل نسبت قواعد اصول فقه با علم فقه، و قاعد منطق با علم منطق است؛ بنابراین، همان‌طوری که آن قواعد نیاز به تبیین و تدوین دارند، قواعد تفسیر نیز چنین نیازی دارند. ازاین‌رو، در ادامه به مهم‌ترین قواعد تفسیر پرداخته می‌شود. 1- قاعده اول: در نظر گرفتن قرائت صحیح 1- 1- قرائت در لغت: قرائت در لغت یعنی خواندن و تلفظ کردن کلمات و عبارات، و در قرآن نشان ‌دهنده شکل و صورت کلمه‌ها و عبارات قرآنی است. با توجه به این ‌که شکل‌های مختلف کلمه معانی مختلفی را ایجاب می ‌کند، قرائات گوناگون قرآن که در واقع همان شکل‌های متفاوت خواندن قرآن است نیز، موجب تفاوت در معانی م, ...ادامه مطلب

حجت‌الاسلام والمسلمین سیداکبر حسینی قلعه‌بهمن، استاد حوزه و دانشگاه، شامگاه ۲۶ مهر در نشست علمی «بررسی تطبیقی جایگاه انسان در نظام هستی از منظر ادیان»، که از سوی مجمع عالی حکمت اسلامی برگزار شد، با بیان اینکه ادیان مختلف مانند بودا، مسیحیت، یهودیت، زرتشت و اسلام درباره اینکه انسان چه جایگاهی در عالم هستی دارد دیدگاه‌های مختلفی دارند، گفت: در آئین هندو انسان خلاصه کتاب هستی و آفرینش است؛ یعنی هر چیزی در هستی وجود دارد به نوعی در انسان هم وجود دارد؛ اگر در هستی امور مادی وجود دارد، در انسان هم هست و اگر امور معنوی وجود دارد، در انسان هم هست.جایگاه انسان در آئین بودا و هندووی افزود: انسان در این نگاه یک موجود عادی نیست، بلکه آینه کل عالم هستی است و از جایگاه و شأن رفیعی هم برخوردار است؛ ولی در آئین بودا همه موجودات هستی در هم تنیده و مرتبط با هم و در یک مرتبه هستند و نمی‌توانیم بگوییم موجودی بالا قرار گرفته و دیگری در مرتبه مادون است، بلکه هر موجودی می‌تواند با دیگری مرتبط باشد. بنابراین اینکه گفته شود انسان موجودی برتر از موجودات دیگر است سخن نابجایی است و انسان وقتی دچار مشکل است که خودش را بالاتر می‌بیند، لذا تلاش کرده تا انسان از آن توهم پایین بیاید.حسینی قلعه‌بهمن تصریح کرد: در این نگاه همه موجودات بدون استثنا، از عالم بالا به پایین آمده و همگی هم دوباره باید به عالم بالا بروند. پس نمی‌توان گفت که یک موجودی گل سرسبد است و انسان موجودی متمایز و با استعداد و دارای قابلیت‌های خاص است. جایگاه انسان در آئین زرتشتوی اظهار کرد: آئین زرتشت در میان مخلوقات عالم برای انسان جایگاه خاصی در نظر گرفته است؛ در این آئین دو خلقت خوب و بد داریم و در خلقت بد، اهریمن، شیطان و موجودات شرور قر, ...ادامه مطلب

دکتر صاحبعلی اکبری عضو هیأت علمی گروه علوم قرآن و حدیث دانشکده الهیات دانشگاه فردوسی مشهد , ...ادامه مطلب