بل قصدت إلی إیراد ما أفتی به

حالا بعضی از این عبارت‌هایی که ایشان آورده است را بخوانیم، تا  برسیم به فائده‌ی نهم؛ آنچه كه الآن می‌گوییم فائده ششم است. اولین عبارت در دیباچه‌ی جلد اوّل من لا یحضره الفقیه است؛ می‌فرماید: ولم أقصد فیه قصد المصنفین إلی إیراد جمیع ما رووه من قصد ندارم آن‌چه را که همه مصنفین نقل و روایت می‌کنند، بیان کنم بل قصدت إلی إیراد ما أفتی به قصد من ایراد چیزی است كه می‌خواهم به آن فتوا دهم وأحكم بصحّته هر چیزی كه می‌آورم نزد من صحیح است وأعتقد أنّه حجّة بینی وبین ربّی آنچه كه در من لا یحضره الفقیهآورده‌ام سه خصوصیت دارد: