امّی بودن پیامبر اکرم(ص) و اعجاز قرآن (بخش 2)

هامیلتون گیب ـ خاورشناس اسکاتلندی ـ درباره توصیف پیامبر, اسلام(ص) به امّی, می‌نویسد: « امّی, یعنی پیغمبر غیرمرتبط به یهود که بعدها این واژه به وسیله عامه مسلمین، به پیغمبری که سواد خواندن و نوشتن نداشته، تفسیر شده است» (گیب، بی‌تا: 79). نالینّو نیز همین باور گیب را تقویت می‌کند. وی به واژه « امّی,»، رنگ نژادی و قوم‌گرایانه بخشیده است، بدین‌گونه که محمّد(ص) فقط خود را فرستاده و برانگیخته به سوی امّت عرب می‌دانست. همان‌گونه که موسی(ع) به سوی ملّت اسرائیل و مسیح(ع) برای امّت فلسطین مبعوث شدند. درواقع، طبق دیدگاه نالینّو، نوعی تقسیم کار میان پیامبر,ان صورت گرفته است (ر.ک؛ بدوی، 1385: 27ـ28).