کیفیت تحمل حدیث

کیفیت تحمل حدیث

تحمل حدیث، اصطلاحی در علوم حدیث ، به معنای فراگرفتن و شنیدن حدیث از راه‌های معیّن است.

معنی

در «تحمل»، راوی ، حدیث را از دیگری ــ که در اصطلاح به او شیخ می‌گویند ــ به یکی از طرق معتبر در تحمل حدیث فرا می‌گیرد. [۱] [۲]
عنوان یادشده از اصطلاحات علم درایه است.

تحمل حدیث به معنای حمل آن نیز هست؛ اما علمای حدیث به این جهت اصطلاح تحمل را بر حمل ترجیح داده‌اند که تحمل به معنای «حمل با مشقت» است و از آن‌جا که حمل حدیث مستلزم وجوب احتیاط در عدم تداخل حدیث با سخنان دیگر است، خالی از مشقت نیست. [۳]