سعی کنیم این‌گونه نباشیم (توصیه و موعظه‌های حضرت امیرالمؤمنین ع)

سعی کنیم این‌گونه نباشیم (توصیه و موعظه‌های حضرت امیرالمؤمنین ع)

حضرت امیرالمومنین علیه السلام به فردی که تقاضای موعظه کرده بود فرمود:

يصِفُ الْعِبْرَةَ وَ لَا يَعْتَبِرُ وَ يُبَالِغُ فِي الْمَوْعِظَةِ وَ لَا يَتَّعِظُ فَهُوَ بِالْقَوْلِ مُدِلٌّ وَ مِنَ الْعَمَلِ مُقِلٌّ يُنَافِسُ فِيمَا يَفْنَى وَ يُسَامِحُ فِيمَا يَبْقَى يَرَى الْغُنْمَ مَغْرَماً وَ الْغُرْمَ مَغْنَماً يَخْشَى الْمَوْتَ وَ لَا يُبَادِرُ الْفَوْتَ يَسْتَعْظِمُ مِنْ مَعْصِيَةِ غَيْرِهِ مَا يَسْتَقِلُّ أَكْثَرَ مِنْهُ مِنْ نَفْسِهِ وَ يَسْتَكْثِرُ مِنْ طَاعَتِهِ مَا يَحْقِرُهُ مِنْ طَاعَةِ غَيْرِهِ.

نهج البلاغه حکمت 150

از کسانی مباش که :

موارد عبرت را برای دیگران مطرح می‌کند ولی خودش عبرت نمی‌گیرد.

مکرر مردم را موعظه می‌کند ولی خودش پند نمی‌گیرد.

در گفتار، راهنمای دیگران است ولی در عمل از دیگران عقب‌تر است.

در امور دنیایی پرتلاش است ولی در عمل آخرت، سهل‌انگار است.

سود را زیان و زیان را سود می‌پندارد.

از مرگ می‌ترسد ولی در نجات از آن نمی‌کوشد.

اندک گناهی را از دیگران بزرگ می‌داند ولی گناه بزرگ خویش را کوچک می‌شمرد.

بندگی دیگران را ناچیز می‌داند ولی بندگی خود را بزرگ می‌شمرد.