حجیت قول لغوی

حجیت قول لغوی

حجیت قول لغوی به صحّت استناد به قول اهل لغت در استنباط حکم شرعی اطلاق می‌شود.
تعریف

حجیت قول لغوی، عبارت است از صحت تمسک به قول اهل لغت در آن چه که مربوط به استنباط احکام شرعی است.[۱]

نظر اصولیون

مشهور علمای اصول اعتقاد دارند قول لغوی از باب ظن خاص حجت است و برای اثبات آن، علاوه بر ادعای اجماع، به ادله زیر استدلال نموده‌اند:

سیره عقلا

سیره عقلا، به خصوص علمای فقه و اصول، تمسک به قول لغوی است، زیرا عقلای عالم در هر امری به متخصص آن رجوع می‌نمایند و به ظن حاصل از عقیده شخص متخصص و ماهر اعتماد می‌کنند؛ برای مثال، در علم لغت، لغت شناسان خبره همواره مرجع عقلا برای آگاهی از ظهورات و معانی الفاظ بوده‌اند. فقها نیز در طول تاریخ برای تعیین موضوعات فقهی به کتاب‌های لغت و نظریات دانشمندان لغوی مراجعه نموده‌اند.[۲][۳]