دکتر مصطفوی | Dr. Mostafavi

نفس سوخته را مرهم و درمانی نیستحال و روز تو یقین، غیر پریشانی نیستالعطش العطش اینقدر مگو از جگرتکه ازین ظالمه [أمّ فضل] امید به احسانی نیستاثر زهر همین است بسوزاند و بسآه در حُجره ی در بسته که بارانی نیستاصلا انگار بنا نیست که آبت بدهنداصلا انگار در این غمکده، انسانی نیستاین کنیزان به زمین خوردن تو می خندندغربتت آه دگر غربت پنهانی نیسترسم اینست به مهمان همه تکریم کنندزهر دادن بخدا سنت مهمانی نیستخواهری نیست بیاید به سر بالینتخواهری نیست سر تو روی دامانی نیستاینقدر سعی مکن تا که ز جا برخیزیبه تن سوخته ی تو رَمَق و جانی نیستچشم تارت به در حجره چرا خشک شده؟یار و یاور که دراین معرکه میدانی نیستبا تَن مُحتَضَرَت بهتر ازین کاری کهآسمان را به دو خط روضه بگریانی نیستخواهری روی تَل از سوز جگر ناله کشیدسر بریدن زقفا، رسم مسلمانی نیستنیزه را در بدن یوسف زینب نکنیدسنگدل تر ز شما گرگ بیابانی نیستپیش زینب به تن شاه جسارت کردندزینت دوش نبی را همه غارت کردندشاعر : سید پوریا هاشمی بخوانید, ...ادامه مطلب

واژه  یقین و مشتقات آن ۲۸ بار در قرآن بکار رفته است. که هشت کاربرد آن بصورت کلمه یقین است. واژه یقین به معنای از بین رفتن شک است.[۱] بنابراین وقتی می گوییم کسی دارای یقین است که قبلا دچار شک شده باشد. موقن کسی است که پس از سرگردانی شک به علم و آگاهی برسد. به همین دلیل است که شک را همیشه مقابل یقین بکار می برند، نه مقابل علم. زیرا به کسی که بدون سابقه شک به آگاهی برسد عالم می گویند نه موق, ...ادامه مطلب