دکتر مصطفوی | Dr. Mostafavi

آهسته می آمد ولی بی بال و پر بودیک دست بر پهلو و دستی بر جگر بودزیر سرِ مهمانی اجباری اش بودوقتی که می آمد عبایش روی سر بوداز بس میان کوچه ها افتاد بر خاکروی لباسش رد پای هر گذر بودبا آه می افتاد و بر می خواست اماآهش زمان راه رفتن بیشتر بودوقتی عصای پیری آدم نباشدباید به زیر منت دیوار و در بودآری شبیه قصه آن کوچه تنگفرسنگ‌ها انگار خانه دورتر بودبال پرش زخمی شد از بس دست و پا زدهر جای حجره رد و پاهای جگر بودسختی کشید اما چقدر آرام جان دادآخر سرش بر رو پاهای پسر بودباید که اهل کشف باشی بین روضهباید میان روضه ها اهل نظر بودوای از حسین از آن دمی که چشم وا کردپا روی زخم سینه اش پر دردسر بودوای از دمی که رفت بالا خنجری کُندوای از کسی که شاهدش با چشم تر بودموسی علیمرادی بخوانید, ...ادامه مطلب