دکتر مصطفوی | Dr. Mostafavi

اَلا وَ اِنَّ بَلِيَّتَکُمْ قَدْ عادَتْ کَهَيْئَتِها يَوْمَ بَعَثَ اللهُ نَبِيَّهُ وَ الَّذِي بَعَثَهُ بِالْحَقِّ لَتُبَلْبَلُنَّ بَلْبَلَةً وَ لَتُغَرْبَلُنَّ غَرْبَلَةً وَ لَتُسَاطُنَّ سَوْطَ الْقِدْرِ حَتَّي يَعُودَ أَسْفَلُكُمْ أَعْلَاكُمْ وَ أَعْلَاكُمْ أَسْفَلَكُمْ.آگاه باشيد، تيره روزى ها و آزمايش ها، همانند زمان بعثت پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم بار ديگر به شما روى آورد.سوگند به خدایی كه پیامبر صلی الله علیه و آله را به حق مبعوث كرد، سخت آزمایش می شوید، چون دانه ای كه در غربال ریزند، یا غذایی كه در دیگ گذارند، به هم خواهید ریخت، زیر و رو خواهید شد، تا آنكه پایین به بالا، و بالا به پایین رودخطبه 16 بخوانید, ...ادامه مطلب

تفسیر آیه 14 سوره حدید يُنَادُونَهُمْ أَلَمْ نَكُنْ مَعَكُمْ قَالُوا بَلَى وَلَكِنَّكُمْ فَتَنْتُمْ أَنْفُسَكُمْ وَتَرَبَّصْتُمْ وَارْتَبْتُمْ وَغَرَّتْكُمُ الْأَمَانِيُّ حَتَّى جَاءَ أَمْرُ اللَّهِ وَغَرَّكُمْ بِاللَّهِ الْغَرُورُ[دو رويان،] آنان را ندا درمى‌دهند: «آيا ما با شما نبوديم؟» مى‌گويند: «چرا، ولى شما خودتان را در بلا افكنديد و امروز و فردا كرديد و ترديد آورديد و آرزوها شما را غرّه كرد تا فرمان خدا آمد و [شيطان] مغروركننده، شما را در باره خدا بفريفت.معانی کلمات آیهتربصتم: تربص: انتظار.امانى: امنية: آرزوى كاذب، جمع آن امانى است آن به معنى دروغ نيز آيد، در آرزوي حق نيز به كار رود، نظير وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ وَ لا نَبِيٍّ إِلَّا إِذا تَمَنَّى أَلْقَى الشَّيْطانُ فِي أُمْنِيَّتِهِ ... حج/ 52.غرور: فريب دهنده. مانند: مال، جاه، شهوت و شيطان.______________ اما این دیوار چنان نیست که مانع عبور صدا باشد، لذا در این آیه می‌افزاید: «آنها را صدا می‌زنند: مگر ما با شما نبودیم»؟! (یُنادُونَهُمْ أَ لَمْ نَکُنْ مَعَکُمْ).هم در دنیا با شما در یک جامعه می‌زیستیم، و هم در اینجا در کنار شما بودیم چه شد که ناگهان از ما جدا شدید، و به روح و رحمت الهی رفتید، آنها در پاسخ «می‌گویند: آری!» با هم بودیم (قالُوا بَلی).در همه جا با هم بودیم، در کوچه و بازار، در سفر و حضر، گاه همسایه هم بودیم، و یا حتی گاه در یک خانه زندگی می‌کردیم، ولی از نظر مکتب و عقیده و عمل فرسنگها با هم فاصله داشتیم، شما خط خود را از ما جدا کرده بودید، و در اصول و فروع از حق بیگانه بودید.سپس می‌افزایند: شما گرفتار خطاهای بزرگی بودید از جمله:1- «شما خود را (به واسطه پیمودن طریق کفر) به هلاکت افکندید» , ...ادامه مطلب

جلسه هم‌اندیشی پویش آغاز پیاده‌روی اربعین از مسجد سهله، خانه امام زمان (عج) عصر یکشنبه دوم مردادماه با حضور جمعی از فعالان رویداد پیاده‌روی اربعین در بنیاد فرهنگی خاتم‌الاوصیاء برگزار شد.در ابتدای این نشست که به مناسبت نزدیکی ایام عزاداری محرم با ذکر مصیبت آغاز شد، حاضرین در جلسه به توضیح درباره اهمیت مسجد سهله و ظرفیت‌های آن برای آغاز پیاده‌روی اربعین پرداختند و برنامه‌های خود را برای ارتقای غنای فرهنگی برنامه‌ پیاده‌روی و افزایش معرفت مهدوی حاضران در این رویداد عظیم تشریح کردند.در ادامه نشست حجت‌الاسلام و المسلمین محمد شجاعی، با موضوع ارتباط اربعین و عاشورا و مهدویت سخنرانی کرد که خلاصه آن را در ادامه می‌خوانید:مسئله مهدویت یک قسمت از یک پازل و بخشی از نقشه الهی است که در زیارتنامه‌ها و دعاها بیان شده است. حقیقت این است همه انبیا از روز اول و خصوصا خاتم الانبیا(ص) و ۱۳ معصوم دیگر برای امام زمان(عج) بسیج شدند و این داستان حقیقی تاریخ است که همه آمدند تا این آقا بیایند. به همین خاطر وقتی ایشان ظهور می‌کنند، بیان می‌کنند:«یا مَعْشَرَ الخلائِقِ أَلا وَ مَنْ أَرادَ أَنْ یَنْظُرَ إِلی آدَمَ وَ شیْثَ فَها أَنَا ذا آدَم وَ شَیْث، أَلا وَ مَن أَرادَ أَنْ یَنْظُرَ إِلی نُوحٍ وَ وَلَدِه سام فَها أَنَا ذا نُوحٌ وَ سامٌ، أَلا وَ مَنْ أَرادَ أَنْ یَنْظُرَ إِلی إِبراهیمَ وَ إِسماعیلَ فَها أَنَا ذا إِبراهِیمُ وَ إِسماعیلُ، أَلا وَ مَنْ أَرادَ أَنْ یَنْظُرَ إِلی مُوسی وَ یُوشَع فَها أَنَا ذا مُوسی وَ یُوشَع ...»، یعنی هر کس می‌خواهد هر کدام از انبیاء را ببیند مرا ببیند.تفسیر مهدوی مقام معظم رهبری از یک آیهپس همه انبیا مأمور بودند پیروان خود را به ایشان پیوند بدهند و بگویند قرار است در آینده, ...ادامه مطلب

تفسیر آیه 2 سوره ق (بَل عَجِبُوا أَنْ جاءهم مُنْذِرٌ مِنهم فقال الكافرون هَذا شَي عجيب)آنها تعجّب کردند که پیامبری انذارگر از میان خودشان آمده؛ و کافران گفتند: «این چیز عجیبی است!برگزيده تفسير نمونهسپس به بیان پاره‌ای از ایرادهای بی‌اساس کفار و مشرکان عرب پرداخته، از میان آنها به دو ایراد اشاره کرده، نخست می‌گوید: «آنها تعجب کردند که پیامبری انذارگر، از میان خودشان آمده، و کافران گفتند: این چیز عجیبی است»؟! (بَلْ عَجِبُوا أَنْ جاءَهُمْ مُنْذِرٌ مِنْهُمْ فَقالَ الْکافِرُونَ هذا شَیْ‌ءٌ عَجِیبٌ).این ایرادی است که قرآن بارها به آن و پاسخ آن اشاره کرده، و تکرار آن نشان می‌دهد که از ایرادهای اصلی کفار بوده که همواره آن را تکرار می‌کردند. بخوانید, ...ادامه مطلب

علامه سید عبداللّه شُبّر در مصابیح الأنوار درباره حدیث «لا جَبْرَ وَ لا تَفْوِیضَ، بَلْ اَمْرٌ بَيْنَ الْاَمْرَینِ» به تفصیل توضیح داده است. وی به نقل از علامه مجلسی می گوید:افعال بندگان بر حسب احتمال عقلی، از چند صورت خارج نیست:یک ـ افعال با قدرت و اراده خداوند روی می دهند و بنده هیچ نقشی و قدرتی در افعال خود ندارد.دو ـ افعال با قدرت و اراده بنده رخ می دهد و خداوند هیچ نقش بلا واسطه ای در افعال بندگان ندارد.سه ـ روی دادن افعال به مجموع قدرت بندگان و خداوند وابسته باشد که خود، سه فرض دارد:اول ـ مؤثرْ قدرت خداوند است که به واسطه قدرت بنده، افعال را انجام می دهد.دوم ـ مؤثرْ قدرت بندگان است که به واسطه قدرت خداوند افعال را به جای می آورند.سوم ـ هر دو مؤثر باشند، بدون اینکه یکی را به مؤثریت و دیگری را به وساطت، مقید کنیم.علامه شبّر، استدلال های هر دو گروه جبریه و قدریه و نیز معتزله را مطرح ساخته و مورد نقد و ایراد قرار می دهد. سپس به توضیح «امر بین امرین» می پردازد و برای آن ده معنا و توجیه از بزرگانی همچون: شیخ مفید، فاضل استرآبادی، محقق کاشانی (فیض) و علامه مجلسی می آورد و سرانجام معنای دهم را که علامه مجلسی بیان فرموده اند، به دلیل مطابق بودن با احادیثی از امام باقر ع و امام صادق ع بر می گزیند. بر اساس تفسیر علامه مجلسی، مراد از «امر بین الأمرین» آن است که هدایت ها و توفیقات خداوند در افعال و کارهای نیک بندگان مؤثر است، ولی نه تا آن حد که شخص بر انجام آن مجبور گردد؛ بلکه ترک آن فعل نیک نیز برای بنده ممکن است. از سوی دیگر، خذلان و غضب خداوند نیز در ترک طاعت ها و انجام گناهان مؤثر است، ولی نه تا بدان حد که شخص قادر بر فعل و ترک نباشد، بلکه در هر حال، می تواند انجام یا , ...ادامه مطلب

إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ | الْبَلَيَّةُ إذا عَمَّتْ طابَتْ (تفسیر فرازی از نهج البلاغة)وَ سَمِعَ رَجُلًا يَقُولُ "إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ"، فَقَالَ (علیه السلام), ...ادامه مطلب

بل كذبوا بالحق لما جاءهم فهم فى امر مريج كـلمـه (مـرج) كه كلمه (مريج) از آن مشتق شده به معناى اختلاط و اشتباه است، و در آيـه شريفه از آنچه كه آيه قبلى اشاره اى به آن داشت اعراض كرده. توضيح اينكه از آيـه قبلى اين معنا به ذهن مى رسيد كه كفار به اين حقيقت جاهلند كه خدا عالم است، و اگر از مسأله بعث و رجوع تعجب مى كنند بدين جهت است كه نمى دانند خدا دانا است و چيزى از احـوال آثـار خـلقـش از او پـنـهان نيست، و نمى دانند كه تمامى اين جزئيات در لوح محفوظ نزد او نوشته شده، به طورى كه حتى ذره اى از قلمش نيفتاده. و چـون از آيـه قـبـلى بـوى چـنـيـن تـوهـمـى مـى آمـد، آيـه مـورد بـحـث بـا كـلمـه (بـل ) مـى خواهد آن را رد كند، و بفرمايد: انكار كفار نسبت به قيامت از جهلشان به مقام پـروردگـار و بـه عـلم او بـه جـزئيـات نـيـسـت، و حـتـى تـجـاهل هم نمى خواهند بكنند، بلكه اينان به طور كلى منكر حقند و چون فهميده اند مسأله مـعـاد حـق است آن را هم انكار مى كنند، پس اينان از اين جهت منكر حقند كه با آن معاند و دشمن انـد، نـه ايـنـكه جاهل محق باشند، و از ادراك حق قاصر باشند، پس ايشان در وصفى مريج بـسـر مـى بـرنـد، و بـا وضـعـى نـامـنـظـم و گـيـج كـنـنـده حـق را درك مـى كـنند، و در عين حـال تـكـذيـب هم مى كنند، با اينكه لازمه درك حق و علم به حقانيت هر چيز اين است كه آن را تصديق نموده به آن ايمان بياورند. بـع,كَذَّبُوا,بِالْحَقِّ,جَاءَهُمْ,مَرِيجٍ ...ادامه مطلب

ق و القران المجيد در مـجـمـع البـيـان مـى گـويد: كلمه (مجد) كه كلمه (مجيد) از آن اشتقاق يافته به مـعـنـاى شـرف وسـيـع اسـت ؛ وقـتـى گـفـتـه مـى شـود (مـجـد الرجـل و مـجـد) - بـه فـتـح و ضـم جـيـم - كـه بـزرگـوار و كـريـم بـاشـد و در اصـل ايـن كـلمـه از ايـن قـول گـرفـتـه شـده كـه مـى گـويـنـد: (مـجـدت الابل مجودا) يعنى شتر آنقدر علف بهارى خورده كه شكمش بزرگ شده. اقوال مختلف درباره جواب قسم (و القرآن المجيد) جـمـله (و القـران المـجـيـد) سـوگـندى است كه پاسخش حذف شده، چون جمله بعدى مى فـهـمـانـد كـه پـاسـخ چـيست ، و تقدير كلام (و القرآن المجيد ان البعث حق ) و يا (و القـرآن المـجـيـد انـك لمن المنذرين ) و يا (و القرآن المجيد ان الانذار حق ) مى باشد، يعنى (به قرآن مجيد سوگند كه قيامت حق است ) و يا (تو از انذاركنندگانى ) و يا (انذار حق است ). بـعـضـى از مـفـسـريـن گـفـتـه انـد: جـواب قـسـم ذكـر شـده و آن جـمـله (بـل عـجـبوا...) است. و بعضى ديگر گفته اند: جمله (قد علمنا ما تنقص...) است. و بـعـضـى گـفته اند (ما من قول...)، و بعضى گفته اند (ان فى ذلك لذكرى ...) و بـعـضـى گفته اند (ما يبدل القول لدى...) است. ولى همه اينها سخنانى بيهوده است كه نبايد دنبال شود. بل عجبوا ان جاءهم منذر منهم فقال الكافرون هذا شى ء عجيب اين آيه اعراض از مضمون جواب قسمى است كه گفتيم حذف شده. پس گويا فرموده : به ق,وَالْقُرْآنِ,الْمَجِيدِ,عَجِبُوا,جَاءَهُمْ,مُنذِرٌ,مِّنْهُمْ,فَقَالَ,الْكَافِرُونَ ...ادامه مطلب