بررسی معناشناختی کاربرد مفهوم «رزق» در قرآن کریم

بررسی معناشناختی کاربرد مفهوم «رزق» در قرآن کریم

اصغر هادوی1؛ محمدعلی خوانین زاده2؛ روشن دهقانی 3

1استادیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه شاهد، تهران، ایران

2دانش‌آموخته دکتری علوم قرآن و حدیث دانشگاه تهران (پردیس فارابی)، تهران، ایران

3دانش‌آموخته کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث دانشگاه شاهد، تهران، ایران

چکیده
یکی از مفاهیم پرکاربرد در قرآن کریم مفهوم «رزق» است. رزق در برخی اوصاف خدا ازجمله «الرزّاق» تجلی می‌یابد و با برخی مفاهیم اساسی در نظام معنایی قرآن کریم پیوند دارد. در این نوشتار سعی شده است با روش اسنادی - کتابخانه‌ای و با توجه به بافت زبانی و دقت در مقتضای آیات، روابط مفهومی رزق با دیگر مفاهیم همنشین و جانشین در قرآن کریم، تحلیل و تبیین معناشناختی شود. روابط همنشینی مفهوم رزق براساس فاعل رزق، متعلَّق یا مصداق رزق و دریافت‌کنندۀ رزق در سه گروه جای می‌گیرند و روابط جانشینی آن نیز نخست براساس ساختارهای مشابه و دوم براساس روابطی مفهومی همچون شمول معنایی و هم‌معنایی شناسایی می‌شوند؛ درنتیجه، در این پژوهش علاوه بر تبیین جایگاه رزق در پیوند با دیگر مفاهیم قرآن کریم در محور همنشینی، مفاهیم جانشین آن نیز در قرآن کریم معرفی شده است.

http://nrgs.ui.ac.ir/article_22133_ede4eb1dafd5c475fc3c4b1e5e2500c4.pdf