همزه تعریف، تسویه، مصدریه، و نداء (مبادی العربیه 4)

1 - همزه تسويه، که بعد از سَواء - مااَدْرى - لَيْتَ شِعْرى - ما اُبالى استعمال مى شود، مشروط بر اينکه قبل از جمله اى که بتوان به جاى آن مصدر قرار داد واقع شود، مانند: "مااُبالىِ اَقُمْتَ اَمْ قَعَدْتَ" يعنى "مااُبالى بِقِيامِكَ وَ بِقُعُودِكَ".

2 - همزه انکار ابطالى، که بر سر جملات غيرواقع و دروغ مى آيد، مانند: "اَفَسِحْرٌ هذا"، آيا اين سحر است!؟

3 - همزه انکار توبيخى، که بصورت سؤال وبراى ملامت استعمال مى شود، مانند: "اَتَعْبُدُونَ ما تَنْحِتوُنْ"، آيا آنچه را مى تراشيد مى پرستيد!؟

4 - همزه تقرير، که براى اقرار آوردن مخاطب به امر ثابت و محققى آيد، مانند: "اَضْرَبْتَ زِيْداً"، آيا تو زده اى زيد را؟

5 - همزه تحكُّم، براى طعنه تمسخرآميز آيد، مانند: "اَصَلَوتُكَ تَاْمُرُكْ اَنْ نَتْرُكْ الخ"، آيا نماز تو امر کرده که معبود پدران خود را ترک گوئيم؟!

6 - همزه امر، مانند: "اَاَسْلَمْتُمْ"، اسلام بياوريد .

7 - همزه تعجب، مانند: "اَلَمْ تَرَ اِلى رَبِّكَ كَيْفَ مَدَّالظِّلَّ " آيا نديدى پروردگار تو چگونه سايه را کشيده است!

8 - همزه اِستِبطاء، که در مقام كُند شمردن و شدت انتظار براى انجام کارى استعمال شود، مانند: "اَلَمْ يَاْنِ لِلَّذينَ آمَنوُا الخ"، آيا نزديک نشده براى آنان که ايمان آورده اند.

موضوعات مرتبط: علوم قرآن و حدیث ، وبلاگ علوم قرآن و حدیث ، زبان عربی (مبادی العربیه 4)
برچسب‌ها: زبان عربی , آموزش زبان عربی , همزه تسویه , مبادی العربیه 4 , علوم قرآن و حدیث دکتر مصطفوی | Dr. Mostafavi...