دکتر مصطفوی | Dr. Mostafavi

امام سجاد علیه السلام :«وُجِدَ عَلى ظَهرِالحُسَينِ بنِ عَليٍّ يَومَ الطَّفِّ أثَرٌ، فَسَألوا زَينَ العابِدينَ عَن ذلك فَقالَ :هذا مِمّا كانَ يَنقُلُ الجَرابَ عَلى ظَهرِهِ إلى مَنازِلَ الأرامِلِ وَاليَتامى وَالمَساكينَ».المناقب لابن شهرآشوب، ج٤، ص٦٦«در روز طفّ (كربلا) بر پشت مبارک حسين بن على اثر چيزى ديده شد. درباره آن از زين العابدين پرسيدند، فرمود :اثر كيسه‌هايى است كه بر پشت خود مى‌نهاد و به خانه هاى زنان بى سرپرست و يتيمان و مستمندان مى برد». بخوانید, ...ادامه مطلب

امام حسين علیه السلام فرمودند:«هركه مرا پس از مرگم، زيارت كند، روز قيامت زيارتش مى‏ كنم و اگر در آتش هم باشد، او را بيرون مى‏ آورم».موسوعة الامام الحسین علیه السلام، ج ۲٤، ص ٤٣٦ بخوانید, ...ادامه مطلب

فرا رسیدن اربعین حضرت اباعبدالله علیه السلام را تسلیت عرض می کنم, ...ادامه مطلب

تفسير القرآن الكريم (سید عبدالله شبر قرن13ق)تفسير القرآن الكريم (شبّر)، اثر سيد عبدالله شبّر (1242ق)، با تحقيق دكتر حامد حفى داود، يكى از تفسيرهاى ارزشمند معروف و مختصر قرآن، به زبان عربى مى‌باشد كه به نام مؤلف آن، معروف شده است.كتاب با مقدمه محقق آغاز و مباحث، دربردارنده تفسير تمام سور قرآن كريم بوده كه به ترتيب از سوره «حمد» آغاز و تا سوره «ناس» ادامه يافته است.گزارش محتوادر مقدمه محقق، ضمن ارائه زندگى‌نامه مرحوم شبر، به مطالب زير پرداخته شده است: اعجاز قرآن از جهات مختلف، جمع قرآن در مصحف واحد، قرائات مختلف، تفسير قرآن [۱]از جمله ويژگى‌هاى بارز اين تفسير، بحث‌هاى ادبى آن مى‌باشد. نكات ادبى قابل اشاره در اين تفسير گران‌بها، عبارتند از:لغت:الف) «أ لم تر إلى الملأ...»(بقره / 246)؛ نویسنده، كلمه «الملأ» را به «جماعة الأشراف (اشرافيان)» معنى كرده است.ب) «إن شرّ الدواب...»(انفال / 55)؛ وى در ذيل كلمه «الدواب» چنين نگاشته است: «ما دبّ على الأرض»؛ يعنى آنچه (هر جاندارى) كه بر روى زمين بجنبد و حركت كند.ج) «و ما ذلك على الله بعزيز»(ابراهیم / 20، فاطر / 17)؛ نيز كلمه «عزيز» را در اين آيه، به معناى «صعب» (سخت و دشوار) گرفته است [۲]صرف:الف) «و المطلقات يتربصن بأنفسهنّ ثلاثة قروء»(بقره / 228)؛ كلمه «قروء» بر اساس مفاد آيه كه بيانگر طهر و پاکى (از عادات ماهانه) است، مى‌بايست «أقراء» باشد؛ زيرا آيه مبيّن جمع قله مى‌باشد كه در زبان عربى، بر سه تا ده اطلاق شده است. وزن‌هاى اين جمع، چهار وزن است كه هيچ‌كدام بر وزن «فعول» نيست. مرحوم شبر در توجيه صرفى اين كلمه گفته است: «آوردن كلمه «قروء» كه بيانگر كثرت است و حال‌آنكه جمع در آيه، جمع قلت مى‌باشد و صيغه‌اش مى‌بايست «أقراء» (بر وزن أفعال) مى‌بو, ...ادامه مطلب

ناصرالدین عبدالله بیضاوی نام کامل وی: ( ناصرالدین أبو سعید أو أبو الخیر عبدالله بن أبی القاسم عمر بن محمد بن أبی الحسن علی البیضاوی الشیرازی الشافعی) از قضات و افاضل قرن هفتم هجری است. قاضی بیضاوی در بیضا متولد شد و در شیراز به تحصیل علوم پرداخت, ...ادامه مطلب

تاریخ ولادت و وفاتمحققان از زمان تولد و زندگی وی ذکری به میان نیاورده‌اند. اما با توجه دو نکته تاریخی می‌توان این ابهام را برطرف ساخت:نخست این که، زمان حیات برخی از اساتید او مشخص است. بعضی از کسانی که محمد بن احمد از آن‌ها حدیث نقل کرده است، عبارتند از: ابن ابی عمیر (م 217)، احمد بن ابی نصر بزنطی (م 221)، احمد بن محمد بن خالد برقی (م 280)،‌ احمد بن هلال عبرتائی (م 267)., ...ادامه مطلب

حِمیَرى، عبداللّه بن جعفر، عالم و محدّث امامى قرن سوم و چهارم. کنیه وى ابوالعباس بود. از تاریخ دقیق ولادت و وفات او اطلاعى نیست، اما بدون شک در دوران امامت امام هادى و امام حسن عسکرى علیهماالسلام و در دوره غیبت صغرا مى‌زیسته است (رجوع کنید به ادامه مقاله)., ...ادامه مطلب

ابوالقاسم سعد بن عبدالله اشعری قمی از محدثان شیعه در قرن سوم هجری بود. وی مدتی در بغداد سکونت داشت اما احتمالا اقامت دائمی‌اش در قم بوده است. سعد اشعری دوران امامت امام حسن عسکری (ع) و دوران غیبت صغری و حضرت صاحب الزمان(عج) را درک کرد.خاندان سعد از خاندان اشعری به شمار می‌رود. خاندانی که نیای بزرگش به «مالک بن عامر» می‌رسد. از این خاندان، بزرگان و فقیهان نام آوری پا به عرصه جهان گذاشته که «سعد بن عبدالله اشعری» یکی از آنان است. اساتید سعد بن عبدالله استادان متعددی داشته است که عبارتند از: ابو علی حسن بن عرفه عبدی بغدادی (متوفی ۲۵۷ ق): ادیب و محدث و صاحب آثاری در حدیث و برخی علوم دیگر از جمله کتاب «الجزء» است. وی در سال ۲۵۷ در سامراء درگذشت. ابو جعفر محمد بن عبدالملک دقیقی واسطی (متوفی ۲۶۶ ق): او ساکن بغداد بود. ابو حاتم محمد بن ادریس رازی (متوفی ۲۷۷ق): آثاری از وی در زمینه‌های تفسیر و فقه بر جای مانده است.[۱] ابو مقاتل سیل دیلمی (نقیب ری): او راوی از امام هادی (ع) و مؤلف کتاب «الاحتجاج فی الامامة» مشتمل بر حدیث و بحث‌های کلامی است. ابومقاتل ضریر: از شاعران بزرگ عصر خود بود. او قصیده مشهور ری را درباره حسن بن زید که در طبرستان قیام کرد و به حکومت رسید سرود. احمد بن محمد بن خالد برقیعلی بن مهزیارابراهیم بن مهزیارابو ایوب مکیتعداد محدثانی که سعد اشعری از آنان روایت نقل کرده به بیش از , ...ادامه مطلب

 «تفسیر التستری»، به زبان عربی ، تفسیری است عرفانی در مورد برخی از آیات قرآنی که در قرن سوم هجری به دست ابو محمد، سهل بن عبدالله تستری نوشته شده است. معرفی اجمالی تفسیر القرآن العظیم اثر ابومحمد سهل (۲۰۰ یا ۲۰۱ - ۲۸۳ ق) فرزند عبداللّه تستری یا شوشتری. در شوشتر قبر وی مزار معروف است از ائمه صوفیه و , ...ادامه مطلب

 احمد بن محمد بن عیسی اشعری (حوزه علمیه قم) حوزه علمیه عنوانی متأخر برای مراکز آموزش علوم دینی در میان امامیه است و حوزه علمیه قم پررونق‌ترین و بزرگ‌ترین حوزه‌های علمیه در عصر حاضر می‌باشد. قدمت مذهب شیعه در قم قدمت بسیار زیاد حوزه علمیه قم، خود حاصل دیرینگی مذهب شیعه در این شهر است که با مهاجرت افراد قبیله در اصل یمنیِ اشعری از کوفه به قم پیوند وثیق دارد. گسترش و افزایش مهاجرت اشعریان شیعی در سده دوم، شهر قم را به زودی به یکی از شهرهای مسلمان‌نشین شیعهمذهب تبدیل کرد. بررسی زندگی‌نامه محدّثان و علمای اهل تشیع که در سده دوم، یا حتی اول، در قم زندگی ,احمد بن حنبل,احمد بن بلة,احمد بن عبدالعزيز,احمد بن علي العجمي,احمد بن راشد,احمد بن سلمان,احمد بن سلطان,احمد بن بلا الجزایر,احمد بن فضلان,احمد بن فهد بن سلمان ...ادامه مطلب

لبیک یا اباعبدالله (ع) ,دانلود مداحی لک لبیک یا اباعبدالله,لبيك يا ابا عبدالله ...ادامه مطلب

برخورد عبدالله بن مسعود با حدیث فضیلت اهل بیت (ع) عبدالرحمان بن اسود از پدرش گزارش کرده است که: علقمه از یمن و مکه نگاشته هایی آورد مشتمل بر احادیثی در فضیلت اهل بیت پیامبر(ع)., ...ادامه مطلب

ویژگی های مصحف عبدالله بن مسعود پس از رحلت پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) و پذیرفته نشدن مصحف علی(علیه‌السلام)، علاوه بر زید، عده دیگری از بزرگان صحابه به جمع قرآن پرداختند از جمله: عبداللّه بن مسعود، ابی بن کعب، مقداد بن اسود، سالم مولی ابی حذیفه، معاذ بن جبل و ابوموسی اشعری.,ویژگی های مصحف امام علی,ویژگی های مصحف عثمانی ...ادامه مطلب