دکتر مصطفوی | Dr. Mostafavi

رابطه دلالت تصدیقی ثانیه با مراد جدی (درس اصول استاد حمید درایتی)رابطه دلالت تصدیقی ثانیه با مراد جدی:دلالت تصدیقی ثانیه با مراد جدی متفاوت است و این فارق را می توان در اوامر امتحانیه دید، زیرا در این موارد توهم اراده جدی هست (که این دلالت تصدیقی ثانیه است) اما مولا مراد جدی ندارد.نظر مرحوم خویی در دلالت تصوری:سابق بر این سخن در این بود که آیا دلالت وضعیه تصوریه است یا تصدیقیه؟ از کلام مرحوم خویی بیان شد که بنابر تعهد، دلالت تصدیقی است و دیگران هم پذیرفتند.شهید صدر و دیگران در این خصوص قائل به این شدند که:بنابر مسلک اعتبار، دلالت وضعیه، دلالت تصوریه است و امکان ندارد که این دلالت، تصدیقیه باشد. اما مرحوم خویی فرمودند: بنابر مسلک اعتبار هم باید دلالت تصدیقیه باشد.دلیل ایشان بر این مطلب این است که: حکمت وضع الفاظ، سهولت و امکان تفهیم و تفهم است، بدین معنا که واضع، الفاظ را به این هدف برای معانی قرار داده است که وقتی می خواهیم معانی و مقاصدی را به دیگران بفهمانیم از این الفاظ استفاده می کنیم. لذا، وضع لفظ بر معنا در فرض تفهیم و تفهم معنا دارد و آن جایی که قرار نیست معنایی را به دیگری بفهمانیم، حکمت وضع وجود ندارد.در نتیجه: دلالت لفظ بر معنا محدود است به مواردی که شما اراده تفهیم و تفهم را دارید، چون همیشه عمل شما تابع غرض شماست.خلاصه استدلال مرحوم خویی بر این مطلب:مقدمه 1: حکمت وضع، تفهیم است.مقدمه 2: هیچ وقت عملی اوسع از غرض او نیست زیرا لغو است.نتیجه: اگر حکمت و غرض برای تفهیم است پس دلالت هم در صورت اراده ی تفهیم است.تفاوت این تقریب با مسلک تعهد این است که: در مسلک تعهد می گفتند در خود وضع همین اراده تفهیم وجود دارد و وضع همان تعهد است ولی این جا اراده ی تفهیم حکمت وضع است و , ...ادامه مطلب