ابن داوود و علامه حلی، هر دو شاگرد احمد بن طاووس بودهاند؛ از این رو، در آثارشان مشابهتهایی دیده میشود؛ به طوری که ممکن است گفته شود یکی، از دیگری اقتباس کرده است. با وجود این، تفاوتهای این دو کتاب از این قرار است:1. رجال علامه نیز همانند رجال ابن داوود، به دو قسم ترتیب یافته است؛ لکن علامه اسامی کسانی را در قسم اول آورده، که به روایتشان عمل شده و ممدوح دانسته شدهاند و در قسم دوم، کسانی را ذکر کرده که به روایتشان عمل نشده و جرح شدهاند. برخلاف علامه، ابن داوود در قسم اول، کسانی را که کمترین مدح دربارهشان آمده، ذکر کرده است؛ گرچه به خبر آنان عمل نشده و بسیار مذمت شده باشند و در قسم دوم هم کسانی را که کمترین ذمّ در موردشان آمده، ذکر کرده است؛ اگر چه اوثق ثقات بوده باشند.2. معمولاً برخی راویان، مورد اختلاف علمای رجال قرار میگیرند: عدهای، آنها را قابل اعتماد میدانند و عدهای مورد اعتماد نمیدانند. یکی از تفاوتهای «رجال» ابن داوود با «رجال» علامه حلی، مربوط به این گونه راویان است. علامه، چنین افرادی را در هر دو قسم نیاورده است؛ بلکه یا جانب مدح را ترجیح داده و در قسم اول آورده و یا جانب ذم را ترجیح داده و یا متوقف شده که در این صورت، او را در قسم دوم ذکر کرده است. اما ابن داوود، این راویان را، یک بار به اعتبار مدح در قسم اول و بار دیگر به اعتبار ذمّ، در قسم دوم ذکر کرده است., ...ادامه مطلب