دکتر مصطفوی | Dr. Mostafavi

سکوت معصوم ع - آیا تشخیص موضوعات هم بر عهده‌ معصوم است؟ (تقریر معصوم ع) - در بحث سکوت معصوم علیه‌السلام، آیا تشخیص موضوعات هم بر عهده‌ معصوم است؟ مثلاً اگر مردم می‌گویند فلانی عادل است و معصوم می‌داند که عادل نیست آیا بر معصوم لازم است بگوید یا سکوت کند؟ آیا نسبت به این مورد وظیفه‌ای دارد؟منابع فقههمان‌طور که می‌دانیم منابع فقه و مدارک احکام شرعی چهار چیز است:۱. کتاب؛ ۲. سنت؛ ۳. اجماع؛ ۴. حکم عقل.سنتدر این بین؛ سنت، در اصطلاح مذهب تشیع، عبارت است از: قول، فعل و تقریر معصوم ـ علیه‌السلام ـ یعنی شیعه، معتقد است که قول، فعل و تقریر همه‌ی معصومان ع حجت و مصدر تشریع است.تقریرتقریر، آن است که شخص در حضور معصوم ـ علیه‌السلام ـ [۱] فعلی را انجام دهد یا سخنی پیرامون حکمی از قبیل احکام شرعیه، بر زبان جاری سازد و یا دارای اعتقاد ویژه‌ای باشد و معصوم ع با علم و التفات به آن مطلب، سکوت نموده و جلوی این عمل یا گفتار و یا پندار را نگیرد،[۲] این سکوت به ‌معنای امضاء و تأیید معصوم ـ علیه‌السلام ـ است که به‌معنای صحه گذاشتن و امضا کردن آن قول یا فعل یا عقیده می‌باشد.[۳]کاربرد تقریربنا بر این تعریف، نه‌ تنها تقریر، شامل تشخیص موضوعات می‌شود، بلکه در تأیید افکار و پندارها نیز کاربرد دارد.مبنای حجیت تقریر معصوماز طرفی چون مبنای حجیت تقریر معصوم،[۴] این است که معصومان ع وظیفه حفاظت از دین و عقیده مردم را دارند و اگر موضوع یا فعل یا عقیده‌ای را که برخلاف دستورات الهی باشد، ببینند و بتوانند از آن جلوگیری کنند، این کار را انجام می‌دهند، ولی اگر سکوت کردند، یعنی آن‌ را مورد تأیید قرار داده‌اند. اما این بدان معنا نیست که در هر امری حتی امور غیر مرتبط با دین و عقیده مردم، بر معصوم ع&, ...ادامه مطلب

امضاء و تأیید معصوم علیه السّلام نسبت به گفتار یا کرداری را تَقریر گویند و همچنین به تأیید و امضا هم تقریر می‌گویند. از تقریر به معنای نخست در اصول فقه سخن رفته است و از تقریر به معنای دوم به مناسبت د, ...ادامه مطلب

تقریر خداوندتقرير خداوند تقرير خداوند به معنای عدم نزول آیه ای بر خلاف آنچه اتفاق افتاده و متعرض نشدن پیامبر ما با کلامی است که بیانگر مخالفت با آن باشد».؟و به بیان دیگر، تفریر خداوند یعنی اینکه بندگا, ...ادامه مطلب

بحوث فی علم الاصول تقریرات شیخ عبد الساتر/شهید محمدباقر صدربی گمان علم اصول فقه از زمان مرحوم شیخ محمد تقی اصفهانی (م 1348 ق) با حاشیه بر معالم الدین شیخ حسن فرزند شهید ثانی (959 1011 ق) به نام هدایة المسترشدین تطوری چشمگیر یافت. این جهش هم در بُعد بحوث و مسائل علم اصول بود و هم در چگونگی دلیل و ابراز برهان که با یک نظر و مقایسه می توان این مطلب را دریافت., ...ادامه مطلب