قرآن در نگاه امام صادق(ع) جواد ذوالجلالىروزى كه رسول خاتم(ص) دو وزنه سنگين و دو ميراث گرانبها (قرآنو عترت) را به مردم معرفى كرد و براى نجات از گمراهى، تمسك بهصادق آل محمد(ص)، در باره حبل المتين قرآن و شيوه بهرهگيرى ازآن و جايگاه كلام الهى، سخنان نغز بسيارى دارد كه در اين نوشتهبه اختصار به برخى از محورهاى تعاليم و توصيههاى حضرتش اشارهمىكنيم، باشد كه جامعه قرآنى و ولايى ما، از حضرت صادق(ع) سرمشقبگيرد و از سرچشمه هدايت قرآنى، جان عطشناك خويش را سيرابسازد. 1- قرآن، تجلىگاه خداكلام الهى، جلوهاى از قدرت و علم و حكمتخداست و آيات قرآن،هريك نشانهاى از عظمت الهى است. امام صادق(ع) در زمينه جلوهگاهبودن قرآن براى ذات مقدس خدا البته براى چشمهاى بيدار ودلهاى آگاه مىفرمايد: (لقد تجلى الله لخلقه فى كلامه و لكنهم لايبصرون) (1) خداوند بر خلق خويش در كلام خودش تجلى كرده است، ولى آنان خدارا نمىبينند. 2- گنجينه كاملمعارف قرآن بىپايان است. به تعبير خود قرآن (تبيانا لكل شيىء)است; بيانگر هرچيز. هر پند و حكمت، هر حكم و قانون، هر علم ودانش ريشه در قرآن دارد. حتى براى آگاهى از سرگذشت پيشينيان وسرنوشت آيندگان و دانشهاى آسمان و زمين بايد به قرآن نگريست وبه كمك اهلبيت عليهم السلام ، از اين منبع و گنجينه كامل بهرهگرفت. امام صادق(ع) مىفرمايد: و در سخن (2) ديگرى به جنبه تبيان بودن قرآن چنين ا,بكلامه، ...ادامه مطلب