دکتر مصطفوی | Dr. Mostafavi

اختلاف مذاهب از سده چهارم تا سده ی هفتم هجری از مسائل مهمّ فرهنگی ری بود، به گونه ای که گاه این اختلافات، آتش خشنونت و درگیری را نیز میان آنان بر می افروخت. ریشه ی این اختلافها را باید بدر بحثهای کلامی و عقیدتی جست و جو کرد و دو فرقه ی عمده ی کلامی اشاعره و معتزله در حوزه ی اهل سنّت، و دیدگاه های کلامی شیعه در آن دوره زمینه ی بحث های گسترده ی کلامی را به وجود آورده بود.در این دوره مفسّران بزرگی چون قاضی عبدالجبّار همدانی ( درگذشت: 415)، ابوالحسن علی بن عیسی رمّانی ( درگذشت: 384)، ابومسلم محمّدبن بحراصفهانی(درگذشت: 322)، ابوالقاسم بلخی کعبی ( درگذشت: 319)، شیخ طوسی، جارالله زمخشری، شیخ طبرسی و فخر رازی پا به عرصه ی وجود نهاده اند، و تفاسیر اینان که همگی به زبان تازی به رشته ی تحریر درآمده است، به محور و منبعی برای تفسیرهای کلامی دوران بعد تبدیل شده است.ابوالفتوح رازی نیز در همین دوران در شهر ری به دنیا آمده است. این شهر خود کانونی برای طرح عقاید مذاهب و فرقه های اسلامی بود و از آنجا که شمار زیادی از شیعیان را در خود جای داده بود، دانشمندان شیعی زمینه ی طرح عقاید و دفاع از آرای خود را فراهم می دیدند.ابوالفتوح رازی نیز در این میان به درخواست شیعیان و بنا به وظیفه و تکلیف با نگارش تفسیر روض الجنان و روح الجنان به دفاع از مکتب اهل بیت(ع) برخاست و در رویارویی سرنوشت ساز تسنّن و تشیّع در ری شرکت جست و در جاودانگی اندیشه های شیعه ی امامی در این شهر نقشی بنیادین بر عهده گرفت.وی همچنین با آگاهی از دیدگاه مذاهب و فرقه هایی چون معتزله، اشاعره، نجّاریه، اصحاب حدیث و... در جای جای تفسیر خود به طرح این گونه دیدگاه ها و نقد آنها نیز پرداخته است.ابوالفتوح در تفسیر خود پیرامون مهمترین مسا, ...ادامه مطلب